Tessellations: A geometric folding technique in which the image is created by the pattern of folded edges across the paper. Tessellations are often periodic (repeating) and may be flat or three-dimensional, and many of them exhibit further structure when held up to the light.
Tessellations
Tessellations: A geometric folding technique in which the image is created by the pattern of folded edges across the paper. Tessellations are often periodic (repeating) and may be flat or three-dimensional, and many of them exhibit further structure when held up to the light. Not surprisingly, many of the leading practitioners of this technique have been mathematicians.
Origami tessellation is a branch that has grown in popularity after 2000. A tessellation is a collection of figures filling a plane with no gaps or overlaps. In origami tessellations, pleats are used to connect molecules such as twist folds together in a repeating fashion. During the 1960s, Shuzo Fujimoto was the first to explore twist fold tessellations in any systematic way, coming up with dozens of patterns and establishing the genre in the origami mainstream. Around the same time period, Ron Resch patented some tessellation patterns as part of his explorations into kinetic sculpture and developable surfaces, although his work was not known by the origami community until the 1980s. Chris Palmer is an artist who has extensively explored tessellations after seeing the Zilij patterns in the Alhambra, and has found ways to create detailed origami tessellations out of silk. Robert Lang and Alex Bateman are two designers who use computer programs to create origami tessellations. The first international convention devoted to origami tessellations was hosted in Brasília (Brazil) in 2006, and the first instruction book on tessellation folding patterns was published by Eric Gjerde in 2008. Since then, the field has grown very quickly. Tessellation artists include Polly Verity (Scotland); Joel Cooper, Christine Edison, Ray Schamp and Goran Konjevod from the USA; Roberto Gretter (Italy); Christiane Bettens (Switzerland); Carlos Natan López (Mexico); and Jorge C. Lucero (Brazil).
تسلیسشن در لغت به معنای موزاییک و در اینجا یکی از انواع رشته های هنر اوریگامی است ، هنر تای کاغذ که اساساً برگرفته از هنرهای دستی فرهنگ کشور ژاپن می باشد .
در هنر تسلیشن سطح کاغذ بصورت شبکه های مختلف هندسی تا شده و با الگوی تکرار یک شکل که مولکول نامیده میشود ایجاد میگردد .
تسلیشن اوریگامی کاربردهای بسیاری در علوم مختلف از جمله معماری و مهندسی و هندسه دارد و در دنیای کاغذی اوریگامی در قالب ایجاد یک اثر هنری پدیدار می گردد .
در این نوع از هنر اوریگامی اصالت کار یعنی عدم استفاده از چسب و قیچی رعایت میشود و کل اثر حاصل پیچش و بافت و تای هندسی یک کاغذ است که طبیعتاً در آثار بزرگ و با شبکه بندی ریز ، پیچیدگی و ظرافت اثر بیشتر خواهد بود .
هنری که از زمان مصر باستان وجود داشته ولی بیشتر توسط کارهای M. C. Esher گرافیست بزرگ قرن بیستم به دنیا معرفی شده است.
البته سبک تسلیشن در اوریگامی در واقع تحت تاثیر کاشی کاری های اسلامی-ایرانی شکل گرفته است.
تسلیشن ها به چند روش می توانند ساخته شوند. در روش کلاسیک فرم های منظم در یک شبکه مربع یا شش ضلعی در همه جهات تکرار می شوند. در این حالت لایه هایی از کاغذ بر روی هم تا می خورند که در انتها اگر نوری از پشت مدل تابانده شود جلوه زیبایی پیدا می کند
در حالت دیگر می توان این تکرارها را بدون چند لایه کردن کاغذ انجام داد. کاغذ در این روش حالت موج دار به خود می گیرد و تمام سطح آن در پایان کار قابل مشاهده است.
در روش دیگر این تکرارها با تغییر اندازه طرح انجام می شوند و همان تا بر روی خود در مقیاس کوچکتر زده می شود و تا جای ممکن این مقیاس کوچکتر و کوچکتر می شود. البته همیشه امکان ترکیب کردن این روش ها با هم نیز وجود دارد.
تسلیشن یک دنیای نامحدود است و هنوز هم سبک ها و آثار جدیدی در این دنیا در حال شکل گرفتن هستند و موارد اشاره شده در این مطلب تنها گوشه کوچکی از این دنیای وسیع است.
اگر مایل به آشنایی بیشتر با این دنیای زیبا و گسترده هستید پیشنهاد می شود حتما کارهای استادانی مانند Eric Gjerde، Joel Cooper و بزرگان دیگر را مشاهده کنید.